Aan de overkant

Tuesday, September 12, 2006

Bureaucratie

Vandaag ging ik mijn National Insurance Number, een sofinummer, aanvragen. Twee weken geleden ben ik naar een uitzendbureau gegaan, want daar zou ik het nummer kunnen aanvragen. Daar echter gaven ze me een telefoonnummer waar ik een afspraak kon maken. Er werden allerlei vragen gesteld, en uiteindelijk kreeg ik een datum door. Twee dagen later lag er een brief op de mat met die datum, en een lijst met wat ik mee moest nemen. Gelukkig had ik alles wat ze wilden zien.

Voor de zekerheid liep ik gisteravond het lijstje nog even na. Een geldig reisdocument, check. Bewijs dat ik woon waar ik woon, check. Bewijs dat ik op zoek ben naar werk, check. Mooi zo. Voor de zekerheid nam ik ook mijn uitreksel van het geboorteregister mee en mijn rijbewijs, en nam Tyronne zijn paspoort en rijbewijs ook mee.

We waren er zo'n twintig minuten te vroeg. Achteraf gezien maar goed ook, want er was geen parkeerplaats, en we moesten ergens in een straat verderop parkeren. Gelukkig was het droog.

Toen we net zaten, kwam er iemand om mijn documenten te kopieeren, en precies op de tijd van de afspraak werd ik aan een tafeltje geroepen. Het eerste wat me werd verteld was tot mijn stomme verbazing dat ik een envelop mee kreeg, om de ontbrekende documenten op te sturen. Pardon? Tja, ze vond 't prima dat ik me ingeschreven had bij het nanny bureau, maar dat was niet bewijs genoeg. Ik moest nog minstens een vorm van bewijs leveren dat ik op zoek ben naar werk, of al aan het werk ben. Een loonstrookje, een contract, zelfs een email waarin gezegd wordt dat mijn sollicitatiebrief of -email is aangekomen zou genoeg zijn, en ik heb maar liefst vijf dagen om dat bewijs te leveren. Fijn!

Het formulier werd verder ingevuld alsof ik alles wel had ingeleverd, ik moest zelfs vertellen wanneer ik voor het eerst in Engeland was (ik geloof dat dat in 2002 was, maar heel zeker weet ik dat niet), en toen werd me nogmaals verteld dat ik vijf werkdagen de tijd heb om alles in orde te krijgen.

Ik vond het zo belachelijk! Niet dat ze bewijs moeten hebben, maar noch aan de telefoon, nog op de website waar ik gevonden heb waar ik uberhaupt moest zijn, nog in de checklist die ik van ze kreeg stond dat ik minstens twee bewijzen moest leveren. Als ze me dat hadden gezegd, had ik er voor gezorgd dat ik dat had gehad vandaag. Maar nee, nu moet ik dat even snel snel regelen, en zit er daar op kantoor iemand die straks mijn envelop krijgt, mijn spullen moet gaan zoeken, en daar dat extra bewijs bij moet doen. Het duurt al een belachelijke zes tot acht weken (!!) voor ik het nummer krijg, en het plastic kaartje waar dat nummer op staat krijg ik nog eens twee maanden daarna... Pfff...

Wat zei ik ook alweer over dat Nederland en Engeland niet zo heel veel verschillen? Bureaucratie is duidelijk internationaal.

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home