Zondagmiddag, spieter, spatter, spetter...

Omdat het een extra lang weekend is, lijkt de regenachtige zondagmiddag twee keer zo lang te duren. En wat doe je dan? Lekker docu's kijken!

Zo zagen we gisteren een documentaire over het vinden van de juiste au pair. Een enorm bekakte dame die in haar eentje haar dochtertje Poppy (als in klaproos, niet het speelgoed) opvoedde, maar door haar werk als makelaar voor mensen die minstens een miljoen pond willen neertellen wilde ze daar graag hulp bij. Een Braziliaans meisje bleek de uitkomst. De eerste week verliep redelijk, maar tot haar grote schrik zag moeder dat het meiske 'niet eens een horloge droeg'. Hoe moest dat nou met het strakke schema? Poppy moest op tijd eten (en niet om half 8 nog maar halverwege haar bordje cornflakes zijn), op tijd naar school, op tijd haar harp oefeningen doen, op tijd eten, en dan het liefst voedzaam en van verse ingredienten. Als de au pair niet eens een horloge had, dan zou het hele schema in duigen vallen, en daar had de moeder geen tijd voor....

Verder was er Virgin School, een documentaire over een Britse James van 26 met een krantenwijk die nog nooit een vriendinnetje had gehad. Hij wilde zijn maagdelijkheid graag verliezen, maar had geen idee hoe dat aan te moeten pakken. En dus nam hij het vliegtuig naar Nederland om daar een cursus te volgen aan de 'School voor liefde en leiderschap'.

Het was tenenkrommend. Niet alleen was het vreselijk om te zien hoe ontzettend knullig James zich gedroeg (ik vergeleek hem met Adrian Mole..) en waren de interviews tussendoor met zijn moeder genoeg voor een behoorlijk portie plaatsvervangende schaamte, maar vooral hoe de al wat oudere dames zich op hem stortten was ontzettend ongemakkelijk om aan te moeten zien.

James moest eerst van zijn 58-jarige 'life coach' leren hoe het is om met zijn klamme handjes een vrouw aan te raken, ze spreidde zelfs haar benen voor hem zodat hij kon zien hoe een vagina eruit zag (zie tweede foto, daar zit James heel serieus haar vagina te bestuderen), ze masseerde hem op allerlei plekken en daarna was het de beurt aan een ruim 40-jarige 'therapeute' (en dus niet 'prostitue') om hem dan eindelijk van zijn maagdelijkheid te bevrijden. Het meest erge was nog wel dat James een onderbroek niet genoeg vond. Onder zijn grijze boxershort droeg hij ook nog een veel te wijde witte slip die hij van te voren samen met zijn oma had gekocht..... Mocht je de documentaire ooit nog eens tegenkomen op YouTube, vooral kijken!

Maar het meest schokkende was de docu over de twee Limburgse zusjes Liesbeth en Angelique. Ze lieten een Britse filmploeg zien hoe erg hun anorexia was. En ik moet zeggen,ik heb nog nooit zoiets extreems gezien!

De tweeling, ik meen dat ze 35 waren, wonen samen in Amsterdam, en delen daar letterlijk elke hap. Alles wordt eerlijk verdeeld, zelfs een chipje wordt door midden gebroken. In hun favouriete restaurant zijn ze niet meer welkom vanwege hun vreemde eetgedrag. Als ze allebei voedsel op hun vork hebben wordt uitvoerig besproken of de ene vork toch niet wat meer heeft dan de andere. Ze moeten tegelijkertijd eten en drinken. En ze vertrouwen elkaar voor geen meter. En dus moet er soep gegeten is de bekers omgewisseld worden, helemaal uitgelepeld, en dan worden de lepels weer omgewisseld. Want, stel je voor dat de ene zus meer achterlaat dan de ander, dat kan niet... Toen de ene zus een glaasje wijn dronk en de ander daar geen zin in had, moest de wijn netjes in een maatbeker gegoten worden (en dat werd nog overgedaan, omdat het volgens de ene zus niet klopte), zodat ze precies uit konden rekenen wat de ander dan moest eten om op hetzelfde aantal kcal te komen...

Aan het eind van de docu wilden ze dan toch wel in therapie, maar dan in London, niet in Nederland. De intake was moeizaam, omdat ze dat tegelijk deden en er bij elke opmerking enorm gekibbeld werd. Uiteindelijk wilden ze niet in interne therapie, maar kregen we te horen dat ze een dag in de week in behandeling waren ergens in Nederland...

Ik hoop dat de regen snel weer ophoudt. Het is verdorie bijna juni!