Tuigje

Jaren geleden (en dan bedoel ik echt jaren geleden, want we hadden onze hond nog en die hebben we laten moeten inslapen toen ik negen of tien was) gingen we met ons gezin op vakantie in een bungalowhuisje. Onze buren hadden een klein kindje, en mocht in de tuin spelen met een tuigje aan met daar een lange lijn aan vast zodat ze niet weg kon lopen. Wij moesten daar erg om lachen, onze bouvier lag namelijk ook aan de lange lijn en een tuigje hadden wij alleen om gehad in het wip- en fietsstoeltje, zodat we er niet uit zouden donderen.

Hier lopen heel veel ouders hun kind 'uit te laten aan een tuigje'.

Ik had het een paar jaar geleden al eens gezien in Birmingham, toen mijn zus daar in de buurt studeerde. Het ziet er zo maf uit, ouders die een kind in een tuigje hebben lopen, met daar een lijntje aan vast, zodat ze niet het kind maar de lijn vasthouden. Het gaat dan om peutertjes. Soms zie je zelfs ouders met al wat oudere kinderen lopen, en die hebben dan een band om hun pols en de ouder houdt dan of de band vast of hebben het zelf ook om hun pols zitten.

Ik durf nooit zo goed foto's te maken, maar ik heb dit fotootje gevonden op de Mothercare website: Zo loopt men er dus bij. Of met zo'n gezellige polsband om.

Tye snapt niet dat ik dit heel raar vind. Hij heeft toen hij zo klein was ook in een tuigje gelopen. Zijn zus en broers ook. Hetzelfde tuigje is ook nog gebruikt door neefjes en nichtje, of tenminste door zijn zus en haar man toen hun kinderen die leeftijd hadden. Heel normaal, en hartstikke handig, ook nog. Vol trots vertelde zijn moeder dat het er nog zo goed uit zag, en dat als wij kinderen krijgen, wij het zo mochten het gebruiken......

Ik heb er bij haar thuis maar wat om het onderwerp heengedraaid, maar vertelde Tye dat er no way is ik mijn kind later in een dergelijk tuigje aan een riempje laat lopen. Gewoon aan 't handje, of anders in een buggy. Maar een dergelijke riem, daar laat ik Luke nog niet eens in uit...