Ziek..

Ik voelde 't eigenlijk al aankomen. Zondagmiddag voelde ik me al niet helemaal lekker. Zondagavond bij de Sunday Roast werd ik misselijk. Lichte paniek, al deed ik erg m'n best om er niet op te letten. Maar diezelfde roast kwam er 's nachts weer uit. Lekker dan. Kon niet meer slapen omdat alles pijn deed en omdat ik bang was dat ik nog een keertje moest...

Gisteren ging het gelukkig al een beetje beter, Tye had zelfs beschuit voor me gehaald ('Dutch cripsbake' heet dat dan) omdat ik de kaline and morphine die zijn ouders al dagen namen dankzij hetzelfde gezellige virus wat Tyes broer zo fijn over de familie verdeeld heeft, wat te dramatisch vond klinken. Dan toch liever slappe thee, een beschuitje met suiker, een paracetamolletje en weer onder de wol.

Vandaag voel ik me op wat hoofdpijn na eigenlijk best ok. Ik ga maar 'ns douchen denk ik....