Aan de overkant

Sunday, January 28, 2007

Reiki 1, dag 1

(Waarschuwing vooraf; het volgende zou nog weleens als zweverig kunnen worden gezien. Mocht u daar geen trek in hebben, sla dan vooral over.)

Vandaag was het dan zover, mijn eerste cursusdag van Reiki 1, mijn kerstcadeautje van Tye.

Ik was stiekem wel een beetje zenuwachtig, was bang dat ik er niks van zou voelen (en ja, ik weet dat dat ook niet hoeft), bang dat er enorme zwevers in de groep zouden zitten, bang dat de Master (klinkt he?) een enorme zweefteef zou zijn, maar dat bleek allemaal niet waar te zijn.

De groep bestond naast mij uit nog 3 vrouwen en dan dus de Master. Zij was een erg nuchtere dame, in spijkerbroek en op gympies, voormalig tourmanager van rockbands. Ik wist zeker dat het goed zou komen toen we een gronding- en beschermingsoefening deden, want, zo zei ze, 'you don't want my crap, and, quite honestly, I don't want your crap.' Kijk, daar houden we van.

's Ochtends was het eigenlijk alleen theorie en discussies. We hadden het over de principes van Reiki, de oorsprong van Reiki en hoe de verschillende aftakkingen zijn ontstaan. We hadden het over de politiek van Reiki, of te wel, mensen die zichzelf belangrijker vinden dan een ander, roepen dat hun vorm van Reiki sterker/beter/sneller is, die belachelijk veel geld vragen voor hun inwijdingen en daar dan ook een waardeoordeel aan hangen; 'mijn Reiki is zo goed dat 't best dit bedrag waard is.' Erg interessant. Helaas ken ik wel een paar van dit soort gevallen, waarbij het aanzien belangrijker is dan de Reiki zelf. Jammer.

Daarna kregen we onze eerste inwijding, op de Japanse manier. Het was dus veel ademhalen en visualiseren, en onze Master liep dan rond om de inwijdingen te geven. Wat ze precies deed weet ik niet, want ik zat met m'n ogen dicht, maar ik voelde vooral aan de linkerkant opeens m'n hoofd hartstikke warm worden, en ik zag allerlei kleuren voor m'n ogen. Oogjes weer open, een slokje water (en weer plassen, al voor de zoveelste keer die dag, wat vooral lag aan de koude vloeg.)

Na de lunch (ik had wraps met Coronation Chicken meegenomen, mjummmmmm) weer een stuk theorie. We hadden het over aura's, de verschillende chakra's en de Hara-lijn, waar ik nog nooit van had gehoord. Als ik het goed begrepen heb zijn chakra's Indisch, en is de Hara-lijn Japans, maar allebei gaan ze over de verschillende punten op je lichaam die in verbinding staan met hoe je in het leven staat en de verschilende organen die op die punten liggen.

Daarna kregen we onze tweede inwijding, op de Westerse manier. Weer met de ogen dicht, en nu ging de Master eerst met haar handen om onze aura (dat kon ik niet zien maar wel voelen), daarna op ons hoofd, en daarna nam ze onze handen in haar hand, tekende er een symbool boven en klapte in onze hand. Vlak hierna zag ik allemaal paarse vlekken voor m'n hoofd en had ik opeens het gevoel enorm te groeien, tot aan het plafond, een soort van Alice in Wonderland-idee. Mijn stoeltje bleef op de grond en klein, het duurde heel lang voor ik weer 'terug in m'n stoel zat'. Nadat we onze ogen weer mochten openen was ik nog een tijdje licht in m'n hoofd. Na een slokje water was dat lichte gevoel gelukkig weer weg.

En toen was het tijd om met Reiki aan de slag te gaan!

We kregen de verschillende handposities uitgelegd, maar, zo vertelde onze Master erbij, kijk vooral naar wat voor jou goed voelt. Die handposities zijn een handleiding, letterlijk, zodat je ongeveer weet wat je kan doen. Volg het lichaam, volg de energie, maar als je nou niet precies dat punt aangaat wat je hebt geleerd maar er net wat boven of onder zit, ook prima. Als je maar wel het hele lichaam behandeld. Ze deed het voor bij een vrijwilliger, daarna was ik aan de beurt zodat zij ook kon zien hoe en waar ze haar handen zou kunnen houden. Ik voelde direct de warmte van de Masters handen.

En toen mochten we zelf!

We werden een op een gezet en ik mocht het als eerst gaan geven. Best spannend! De eerste aanrakingen waren wat onwennig, ik voelde ook niet echt veel, maar toen ik met mijn handen boven haar ogen hing, voelde ik opeens warmte. Ik dacht eerst dat het de warmte van haar was, maar later bedacht ik me dat 't best weleens Reiki zou kunnen zijn.......
Terwijl ik haar hoofd in mijn handen had gingen er allerlei gedachten door 't mijne, deed ik 't wel goed, vond ze dit wel ok, was dit wel zoals ik 't zou 'moeten' doen, maar, de vrouw die ik behandelde viel prompt in slaap! Ze lag zelfs te snurken.
Het was heel vreemd, als ik mijn handen op haar legde, bijv. op haar buik, haar bovenbeen, haar knie, haar voet, dan voelde ik niet zo heel veel, maar als ik m'n handen boven haar liet, bijv. boven haar onderbuik, haar borst, haar ogen, dan voelde ik de warmte van mijn handen komen. Na de behandeling voelde ik 't nog trillen, maar dan niet een koud of bang trillen, maar meer of m'n hand vibreerde. Een slokje water maar weer, even op adem komen en toen mocht ik op de tafel.

Ook bij het behandeld worden voelde ik niet zo heel veel als ze haar handen op mijn lichaam legde, maar als ze haar handen boven mij hield voelde ik het wel heel sterk. Ik kon haar ook echt over m'n lichaam voelen gaan, controleerde dat door steeds stiekem te kijken....
Na de behandeling was ik snel weer met beide voetjes op de grond, geen last van vibrerende lichaamsdelen of een licht gevoel in m'n hoofd, eerder gewoon lekker ontspannend.

Na het uitwisselen van de ervaringen en een korte uitleg van wat we morgen kunnen verwachten, namen we afscheid. Het was inmiddels al zes uur!

Ik had m'n telefoon uit staan, maar toen ik 'm aanzette, had ik 3 smsjes en een paar telefoontjes van Tye gemist. En toen we buiten kwamen, stond hij daar te wachten. Hij had zich zo ongerust gemaakt! Ik zou rond half 5, 5 uur klaar zijn, en hij had bedacht dat ik rond half 6 zo ongeveer wel weer thuis zou zijn. Toen ik er om kwart voor 6 nog niet was, is 'ie gaan rijden... Hij was al een bus achterna gerend omdat 'ie dacht dat ik er in zat, had me dus een aantal keer gebeld, had zijn ouders gebeld om te vragen of ik toevallig gebeld had, had al bedacht hoe hij dit aan mijn ouders zou moeten vertellen ('I've lost your daughter...'), kortom; lichte paniek.

Voor morgen hebben we afgesproken dat ik hem een smsje stuur als ik klaar ben, voor ik m'n schoenen aantrek en m'n jas, want in die tijd kan hij er wel staan met de auto. Want, hoe stom ook, op zondag rijdt er geen bus....

Het is nu half 12 en ik ben wel een tikkeltje op, na zo'n enerverende dag. En morgen gaan we dus nog even verder. Ik ben zo blij dat ik gewacht heb, en niet op eerdere mogelijkheden om Reiki te volgen ben ingegaan, want deze groep en deze manier van cursus geven past bij me. Ik heb errrrg veel zin in morgen, en om daarna aan de slag te gaan....

5 Comments:

  • At 28/1/07 01:05 , Anonymous Anonymous said...

    Jou lezend, zou ik het graag eens meemaken met je.
    Maar dat kan niet natuurlijk..?

     
  • At 28/1/07 08:57 , Anonymous Anonymous said...

    Wat een heerlijke dag!
    Geniet er vandaag ook maar weer van!

     
  • At 28/1/07 19:31 , Anonymous Anonymous said...

    Veel plezier, maar hou er rekening mee dat je nog wel een tijdje 'wiebelig' zult zijn, er zijn namelijk de nodige dingen veranderd, ik weet dat ik de eerste, zeg 3, maanden echt behoorlijk van slag was. 'k vond en vind het behoorlijk heftig, maar het is wel héel fijn om te krijgen en te geven. Ik herken je 'trillingen' in de handen gevoel ! Maareh, laat het lekker rustig bezinken en een plekje vinden in Eveline..

     
  • At 28/1/07 20:16 , Anonymous Anonymous said...

    Het klinkt heeeeeel erg vaag zo wat je verteld met die kleuren voor je ogen en dat je 'groeide', schrok je daar niet van dan? Hmmm...als je langskomt moet je dat maar eens eventjes fijn demonstreren...

     
  • At 28/1/07 21:04 , Anonymous Anonymous said...

    Klinkt leuk joh! :) Ik ben nu al benieuwd naar je verslag van morgen.

     

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home