Aan de overkant

Wednesday, February 07, 2007

Arm neefje

Maandagochtend kreeg Michelle, de zus van Tye, een telefoontje. Of ze in de buurt was, want haar zoontje Steve had een nare smak gemaakt op het schoolplein. Nee, het viel allemaal wel mee, maar het bloedde wel en misschien moest hij toch even naar de dokter.

Op school aangekomen bleek het een flinke hoofdwond te zijn, zijn schooltrui zat onder 't bloed en Michelle kon zelfs zijn schedel zien. Dus ja, 'even naar de dokter' leek wel een slim plan.

Bij de Eerste Hulp in het ziekenhuis was de wachttijd maar liefst 3 uur, en toen bedacht de dienstdoende arts dat het zo'n lastige wond was dat alleen een hechting niet genoeg zou zijn. Of ze de volgende ochtend om 8 uur terug wilden komen, want dan kon de plastisch chirurg het jochie opereren.......

En dus werden hier gisterochtend broer Tom van negen en zusje Kathryn van 3 gedropt, terwijl Michelle en haar man Doze met arme Steve naar 't ziekenhuis gingen. Tom had natuurlijk makkelijk naar school gekund, de buurvrouw had hem wel even kunnen brengen, maar Kat heeft nogal de neiging om de drama queen uit te hangen als ze alleen is, en daarbij, een dagje vrij... Tom vond 't niet erg....

Ik heb de hele dag mums and dads gespeeld met maar liefst 3 babypoppen, Kat speelde even een hondje, ik heb voorgelezen, we hebben verstoppertje gespeeld,ik heb ze wel honderd keer uitgelegd dat Steve eerst onder algehele narcose zou worden gebracht en daarna wakker moest worden en dat het daarom allemaal zo lang duurde, Tom heeft zich uitgeleefd op de Nintendo DS en de computer, ik heb wat Reiki naar Steve gestuurd (want ja, dat kan op afstand, zweverig he?), we hebben geluncht,de hond uitgelaten, tv gekeken, liedjes gezongen..... En toen was het half 4 en belde Michelle op om te zeggen dat ze onderweg waren. Pffff...

Steve zat wat bleekjes in de auto, maar zijn ogen stonden helder en hij had alweer een ondeugende trek om z'n mond. Volgende week komt er een verpleegster langs om naar de hechtingen te kijken, en dan moet hij in mei nog een keer terug voor controle. 't Komt allemaal wel goed met hem. Het wordt vast een pracht van een litteken. Kan 'ie volgend jaar met Halloween als Harry Potter.

2 Comments:

  • At 8/2/07 07:58 , Anonymous Anonymous said...

    Ach, wat sneu voor zo'n ventje. Die smak vergeet-ie z'n leven lang niet meer, Eveline.

     
  • At 16/2/07 08:19 , Anonymous Anonymous said...

    Ik begin wel 'dinglish'e trekjes in je verhalen te ontdekken.. Leuk om te lezen ! (ie. je Nederlands wordt meer en meer 'Engels', niet raar natuurlijk als je de hele dag alleen maar engels spreekt en hoort)

     

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home