Nanowrimo

Nog een paar dagen en dan is het zover: Nanowrimo!

Voor wie dat klinkt als abracadabra: Nanowrimo is (Inter-)National Novel Writing Month en het is de bedoeling dat je in die maand, november, een boek schrijft van 50.000 woorden. Waar je verhaal over gaat mag je helemaal zelf weten, als je de 50.000 woorden maar geschreven of getikt hebt voor 30 november middernacht.

Het klinkt als een enorme opgave, maar als je er eenmaal voor gaat zitten is 1667 woorden per dag helemaal niet zo lastig. Sterker nog, juist doordat je die deadline hebt, gaat het schrijven een stuk makkelijker. Ik heb het nu twee keer gedaan, en beide keren was ik een paar dagen voor de eindstreep al klaar. Tenminste, had ik het aantal woorden gehaald en mocht ik me 'winnaar' noemen. Beide verhalen hadden heel wat meer dan 50.000 woorden nodig.

Ik ben nu nog druk bezig met bedenken waar ik de komende maand over ga schrijven. Misschien dat ik het verhaal waar ik een tijdje geleden aan begonnen was maar niet heb afgemaakt ga herschrijven, want een van de regels van Nanowrimo is dat je van de eerste tot de laatste letter in die ene maand schrijft. Natuurlijk mag je je voorbereiden, mag je uitgebreide verhaallijnen op papier zetten, een compleet profiel van je hoofdpersoon opschrijven, maar het daadwerkelijke verhaal moet in die ene maand geschreven worden.

Ik daag hierbij iedereen uit om ook mee te doen. Als je ook maar een beetje van schrijven houdt, of juist denkt dit absoluut niet te kunnen, als je ooit het idee hebt gehad 'daar zou ik een boek over kunnen schrijven', of je denkt dat je leven veel te druk is om 1667 woorden per dag te kunnen schrijven, neem die uitdaging aan! Je zult zien dat het lukt!

Dag.....

lieve oma.........

Visite

Vandaag ben ik even op visite geweest bij Marloes. Wat woont ze in een mooi dorp, zo ruim en vol prachtige bloemen en bomen met allerlei soorten fruit. En dan dat heerlijke zeebriesje, geweldig. Ik mocht ook even in haar huisje komen kijken. Het is heel wat groter dan mijn optrekje, met een aantal kamers vol met met de meest geweldige meubels, zelfs een kamert met een herfst/paddestoel-thema, een keuken met magnetron, ze heeft zelfs een wasmachine!

Ik heb ook De Man ontmoet, en omdat hij meer dan een miljoen heeft, gooide hij een zakje geld voor m'n voeten. Mocht ik zomaar meenemen. Van Marloes zelf kreeg ik een schop, zodat ik het fruit dat ik mee mocht nemen kon planten. Nu maar hopen dat er straks bij mij ook perziken, kersen en peren gaan groeien...

Ik kan me opeens indenken dat Animal Crossing heel verslavend kan worden!

Mocht iemand van mijn lieve lezers ook spelen, laat dan een berichtje achter, misschien kunnen we dan ook even bij elkaar op visite komen.

Yayy Lidl!

Sinds kort ben ik grote fan van Lidl. En waarom? Ze hebben er mergpijpjes, negerzoenen (al noemen ze die niet zo), gesneden Gouda en speculaas! Meer heb je als een Nederlandse-in-het-buitenland niet nodig, toch?

En dus heb ik vanmiddag, na een wandeling naar 't dichtsbijzijnde postkantoor waar ik mijn Gelukssteentje naar de koper heb verstuurd, genoten van een warme chocolademelk met speculaasjes. Hmmmm....!!

Steentjes!

Ik ben nog steeds druk in de weer met steentjes beschilderen, vandaag heb ik een paar visjes gemaakt, Gary de groene vis en Yasmine de gele vis. Een paar dagen geleden heb ik ook een schildpadje gemaakt en een gouden uil, die net terug is van een avondje stappen. En voor iedereen die een extra dosis geluk nodig heeft heb ik een gelukssteen in m'n winkeltje.

Mocht je nog op zoek zijn naar Halloween-steentjes, ik heb wat glow-in-the-dark steentjes met katten, spinnen en een paar lieveheersbeestjes...

Dagje London

We zijn eindelijk een dagje naar London geweest. Schandalig dat we dat nog niet gedaan hadden, want London is maar een half uurtje met de trein..

Als eerste maar even langs Big Ben. Er was een hoop politie op de been, maar we hebben niets bijzonders gezien. Wel ont-zet-tend veel toeristen, en dat waren wij lekker ook!

Daarna hebben we een bezoekje gebracht aan 't National History Museum, waar we fossielen hebben gezien, een aardbeving hebben meegemaakt en de mooiste mineralen en kristallen hebben gezien. En toen naar de buren, het Science Museum, waar een hoop auto's, vliegtuigen en boten te zien zijn, maar waar je ook 3D films kunt zien en je vanalles kunt 'ontdekken'. De vergelijking met het Evoluon in Eindhoven is snel gemaakt, al lijkt dit museum niet op een vliegende schotel. Mooi ook dat de musea in Engeland gratis toegankelijk zijn, met dank aan de National Lottery.

Na een Subway lunch in het park van Tower Hill zijn we naar de overkant gegaan om The Tower of London (op de foto met de Tower Bridge op de achtergrond) te bezoeken. Om eerlijk te zijn wist ik niet veel van de geschiedenis van dat gebouw en was daarom blij dat we met een gids meeliepen. Zo hoor je nog eens wat. Tye wilde vooral Traitor's Gate zien, waar iedereen die gevangen heeft gezeten in The Tower door naar binnen is gebracht. De gids maakte nog een grapje dat het eerst Watergate heette, en dat Amerikanen nou eenmaal niks zelf kunnen verzinnen. Gelukkig hadden de Amerikanen die met ons meeliepen gevoel voor humor. We hebben de Bloody Tower gezien, de plaats waar zoveel mensen zijn opgehangen, of onthoofd, of gevierendeeld, in sommige gevallen alledrie... We hebben de raven gezien die niet mogen wegvliegen of het is gedaan met de monarchie. Gelukkig zijn ze gekortwiekt, dus ver kunnen ze niet komen. De blauwe deuren op de foto zijn van huizen op het terrein. De Beefeaters wonen daar gewoon met hun gezinnen! Ik kan me niet voorstellen dat je daar zou willen wonen, wetende wat daar allemaal gebeurd is....
We hebben de Crown Jewels gezien (we mochten van de gids geen foto's maken "... or we'll never sell the postcards"), hebben de torens bezocht, hebben ridderuitrustingen gezien, doodsmaskers en grootse schilderijen. Al met al vond ik er maar een griezelig sfeertje hangen.

Daarna zijn we teruggegaan naar het Liverpool Street station en hebben we in een pub in de buurt gegeten...

Het was een drukke maar erg leuke dag, al heb ik nog niet eens de helft gezien van wat er in London te vinden is. Gelukkig is 't niet zo ver weg, dus we gaan vast nog wel een keertje....

Nieuws

Een paar maanden geleden heb ik op mijn engelse blogje het een en ander geschreven wat ik bij nader inzien niet op het internet had moeten zetten. Ik heb het verwijderd, want het was wat het ene betreft de emotie van het moment en voor het andere nog te vroeg.

Helaas heeft nog voor ik het verwijderd heb iemand mijn naam ingetikt op Google en het gevonden, om het een maand later aan mijn ouders te vertellen.

Nu zullen Tyronne en ik nooit de herinnering hebben van hoe het was om mijn ouders en zusjes en andere familieleden persoonlijk te vertellen dat we verloofd zijn.....

Droom

Vanochtend werd ik om kwart over zes lachend wakker.

Ik droomde dat ik ergens buiten op een zonnig pleintje met een stel anderen Kinderen voor Kinderen liedjes aan 't zingen was voor kleuters die die liedjes natuurlijk nog nooit gehoord hadden. We waren vrolijk bezig aan de Afwas Potpourri ('Oohhh, als die afwas maar 'ns af was, was die afwas maar 'ns af.....' etc. etc.) en ik vertelde dat ik bijna automatisch 'die r' krijg als ik die liedjes zing. Daarna was 't de beurt aan de Rare prik-en kriebeltrui, waarbij die r gek genoeg bijna verdwijnt...

Toen hoorden we verderop, op een ander pleintje, muziek. Het duurde even voor we het nummer herkende, het was It's raining men, dus we begonnen de vertaling te zingen. Flauw, dat wel, maar toch 'Het regent mannen, Halleluja!'

Een van die kleuters keek ons met een verbaasd gezicht aan en rende weg met de woorden 'Het regent mannen?? Dat moet ik zien!'

Ik lag echt slap van 't lachen....

Shop

Een paar dagen geleden heb ik dan toch maar de stap gewaagd: ik heb bij Etsy een eigen webshopje opgericht voor m'n steentjes: Timeless.
Tye heeft me geholpen met het bedenken van een naam en een mooie banner voor me gemaakt, en daarna was 't aan mij om de steentjes online te zetten. Beetje eng wel...., vooral omdat daar bij Etsy zoveel heeeeel goede creatieve geesten zijn.

De volgende ochtend maakte Tye me wakker. Hij was al een uurtje wakker (dat krijg je als je normaal gesproken 's nachts werkt en dan twee dagen vrij hebt, je ritme is compleet verstoord) en had naar m'n shop gekeken en wat bleek: m'n olifantje was verkocht!! Waaaahhhh!! Binnen vijf uur!!

Inmiddels heb ik wat meer steentjes in m'n winkeltje gezet, een paar glow-in-the-dark steentjes en wat andere Halloween-dingetjes, en nu maar hopen dat 't verkoopt!!