Aan de overkant

Wednesday, September 19, 2007

London is the place for me (2)

Een paar minuten lopen van het kantoor van Tim vandaan lag het dan voor ons:
Covent Garden. Stom genoeg had ik me er niet echt een voorstelling van gemaakt. Ik wist wel dat het de oude marktplaats van London was, dat daar de groenten en fruit binnenkwam voor de markt en de winkels. Zoals Les Halles in Parijs, dus. En ik wist ook wel dat er veel straattheater zou zijn, maar ik had geloof ik niet zo'n leuk plein verwacht met zoveel kleine (belachelijk dure!) winkeltjes en kraampjes.

We zagen veel kraampjes met sieraden die me deden denken aan wat ik op Etsy heb gezien, maar dan wel even een tikkie duurder. (Mag ik daar nog even heel handig aan toevoegen dat nu met de stand van de dollar het nu de juiste tijd is om daar inkopen te doen... Ahum...) Bijvoorbeeld de man die vorken en lepels tot armbanden maakte. Zijn prijzen lagen als ik me niet vergis rond de £35, hier kun je ze al voor $19 krijgen.. Maargoed, dat is dan wel hartje London enzo....

Na lekker rondslenteren en veel inspiratie opdoen zijn we bij de Pizza Hut gaan eten. Misschien niet zo romantisch, maar dan ben je wel verzekerd van een volle maag. En ze hadden een lunch buffet: zoveel pizza, pasta en salade eten als je wil voor £5,99. Mjummm! Ook handig omdat we niet wisten of we wel 's avonds wat gingen eten daar in de pub.


Om half 3 waren we terug bij 't kantoor, kregen we de sleutel en zijn we naar het hotel gegaan. Of eigenlijk, het apartementengebouw. Onze kamer, zo bleek, had zelfs een eigen keukentje compleet met afwasborstel.
Na onze spullen te hebben gedumpt zijn we even naar de Tesco's om de hoek gegaan, om shampoo en conditioner te halen, want daar hadden we natuurlijk niet aan gedacht.

De douche was ge-wel-dig! Flink harde straal, en lekkere temperatuur. Je zou er bijna niet meer uit willen, maar we hadden natuurlijk een comedy avond om naar toe te gaan!

En dus, na even optutten en zwaaien naar Patrick (niet dat die er was hoor, Dirty Dancing draait daar om de hoek en het zou me niks verbazen als Patrick Swayze daar, ondanks dat 'ie niet genoemd staat als castmember, toch wel iets mee te maken heeft) zijn we naar The George gegaan. (Pas vandaag vertelde Tye me dat de wc's in the George bekend staan om hun Poltergeist.. Lekker dan! Maar niks gemerkt hoor..)

Naast een stel vrienden die voor de lol en voor 't eerst op het podium gingen staan waren er ook een stel 'profs' aanwezig, onder andere Jane Bostock die ik geloof ik weleens op tv heb gezien en Rhys Darby 'all the way from New Zealand'. Rhys was wel ok, maar verder... De profs... Ze gingen langzaam maar zeker dood daar op het podium. Hartstikke dood.

Nu moet je begrijpen dat B3ta bestaat uit mensen met een behoorlijk ziek gevoel voor humor. Hoe harder hoe beter. En dat we gewend zijn om tegen elkaar op te bieden met die zieke humor. Dus heel wat van wat de comedians riepen werd heel lauw ontvangen. En soms kwam er een reactie uit ons groepje waar een stand up normaal gesproken mee aan de haal gaat, maar dat gebeurde niet. Jammer... Maar achteraf was dat juist het grappige.

We bestelden tussendoor een schaaltje frietjes (helaas snappen ze nog steeds niet dat daar mayo bij hoort, maargoed) en kletsten we wat met vrienden. Het bleek dat Tim niet alleen voor ons maar nog voor twee anderen een kamer had geregeld.
En dus liepen we 's avonds met z'n viertjes terug naar 't hotel.

Weltrusten Patrick........

Sunday, September 16, 2007

London is the place for me

London was geweldig! Om het wat overzichtelijker te houden zal ik steeds korte stukjes schrijven over onze mini break, gheheh..

Het was ons niet helemaal duidelijk hoe het kon dat iemand een hotelkamer had en die zomaar weg wilde geven. Maar toen we aankwamen op het adreswat onze vriend Tim had opgegeven werd het ons duidelijk: meneer is fucking loaded! Hij werkt namelijk niet alleen voor dat bedrijf, hij is de eigenaar. Hij heeft een enorme kantoorruimte, op The Strand, vlak tegenoverThe Royal Courts of Justice van maar liefst drie verdiepingen. Ik wil niet weten wat dat gekost heeft.

Hij gaf ons een kleine rondleiding, blij als een kind, glimmend van trots. 'Just look out that window, there's the Courts!' en 'And it's all mine!' De BBC was opnamen aan 't maken voor een of andere serie waarbij ze een van zijn kantoorruimten gebruikten, en hij zou ons zeker op de hoogte houden wanneer dat op tv zou komen.

Het hotel wat hij voor ons geboekt had was niet echt een hotel, maar een accomodatie waar studenten van de London School of Economics and Politics wonen. Buiten het studiejaar om worden de kamers verhuurd. En dat gebouw wordt gerund door zijn ex.. Vandaar...

Maar er was ook een andere link... Meneer Patrick Swayze, u kent hem wel, van Dirty Dancing en Noors en Saus, woont aan Drury Lane, en heeft geklaagd over de aanbouw die gedaan is bij de LSE apartementen. Meneer Swayze dacht namelijk dat studenten zo bij hem binnen konden kijken. Tim werd ingeschakeld om te bemiddelen, en uiteindelijk is Patrick dan toch tot de conclusie gekomen dat dat er nou eenmaal bij hoort als je midden in een wereldstad woont. 'But from where you're staying on the 5th floor you can see him if you're lucky' Ha!

Omdat de kamer nog niet klaar was en hij de sleutel nog niet had, dumpten Tye en ik eerst onze spullen en zijn we lekker gaan rondlopen, eerst maar 'ns naar Covent Garden!

Al verkocht




Dit was geloof ik de allersnelste verkoop die ik ooit heb gedaan. Nog geen half uur nadat ik deze hand beschilderde kralen op Etsy had gezegd heeft degene voor wie ze bestemd waren ze gekocht.

BeadRee gaat er een Story Necklace van maken, een oude manier van verhalen vertellen waarbij de volgende kraal steeds wordt aangeraakt in plaats van dat er een bladzijde wordt omgeslagen. Ben benieuwd!

Monday, September 10, 2007

Mini break

Mochten jullie me missen, Tye en ik zijn even niet hier. We gaan heel erg Bridget Jones een mini break houden in London.

Eerst gaan we gezellig een dagje rond Covent Garden rondhuppelen, 's avonds gaan we naar een pub waar een comedy avond gehouden wordt en een paar van onze vrienden gaan stand uppen en alsof dat niet genoeg is slapen we die nacht in een door een van die vrienden gratis aangeboden hotelkamer slapen.

It's not what you know, it's who you know zeggen we dan.

Tralallalallallalalalaaaa...

Sunday, September 09, 2007

Mr. Pig

Friday, September 07, 2007

I'm lovin' it.

Helemaal vergeten te vertellen! En 't is wel zo Schokkend en Verbazingwekkend!

Een paar weken geleden, zes uur 's ochtends. Tye belt me vanaf de parkeerplaats van zijn werk. 't Is Car Booty Day, dus eruit, eruit, eruit! Het is nog te vroeg voor ontbijt, ik duik onder de douche en kleed me aan, en als hij naar boven komt om zijn schoenen te verwisselen en even wat deo te spuiten ben ik klaar om te gaan.

Op car boot nummer een, die geadverteerd wordt als zijnde gigantisch, kopen we een paar boeken, wat spelletjes, een paar houten spulletjes die ik kan beschilderen en dan is 't na onze eerste gang langs alle auto's tijd voor ontbijt: een verse, warme donut met kaneel en een kop warme chocolademelk. Heerlijk. En dan lopen we nog een keer rond om te kijken of we niks gemist hebben.

Om te voorkomen dat we de vieze toiletten daar moeten gebruiken rijden we even langs McDonald's voor een plaspauze. Vaste prik sinds een paar weken. We herkennen steeds meer mensen die ook op de car boot zijn geweest en hetzelfde idee hebben als wij; schone wc's en misschien een kop koffie of een bagel voor door te gaan naar car boot nummer twee.

Het veld waar car boot nummer twee wordt gehouden is nog praktisch leeg. Ze beginnen officieel pas om 11 uur, maar wij weten beter. Om kwart over 10 worden de eerste auto's toegelaten en gaat men opzetten. Eerst komen de behangtafels uit de auto, en vervolgens alle rotzooi die verkocht moet gaan worden. Soms krijgen verkopers niet eens de kans hun spullen op de tafel te zetten, het wordt letterlijk uit de achterbak verkocht.

Wij gaan aan een van de tafeltjes bij de hamburgertent zitten. Doen we elke week. Even rustig in 't vroege zonnetje zitten kijken naar de enorme rij verkopers die het terrein op willen, even een colaatje drinken. Tye heeft honger. Hij heeft de hele nacht gewerkt en heeft trek in een hamburger. Eentje met kaas en flink veel gebakken uit.

En nu komt het: Ik Neem Een Hapje Van De Hamburger! En Vind Het Lekker!

Voor wie dit als heel vreemd overkomt: jaren geleden, misschien zelfs wel twintig, heb ik eens een hamburger geproefd. Ik geloof zelfs dat 't er eentje van McDonald's was. En ik vond 't vies. Heel vies. Tuurlijk, gehakt lust ik wel, maar dit vond ik bleeehhh.. De kruiden, ik denk dat 't daardoor kwam. En sindsdien heb ik nooit meer een hamburger aangeraakt. Ook niet van de bbq, ook niet bij m'n frietjes. Daarom was ik zo blij met de komst van de McChicken.

Maargoed....

De week daarop zijn we in de stad. Het is een paar dagen voor we gaan BBQen bij Tyes zus. En hoewel ik thuis in Nederland eigenlijk meer om de BBQ heen eet, met veel salades en stokbrood en af en toe een tosti of pitabroodje met kaas en ananas, leek het me handig om.... Nouja.... Ik wilde nog wel eens een hamburger proeven. Gewoon om te kijken of ik 't nou echt lekker vond of niet. Dan hoefde ik niet zelf m'n eigen boterhammen met kaas mee te nemen naar de BBQ.

En dus gaan we naar McDonald's. En Tye bestelt twee hamburgers, eentje met en eentje zonder ketchup (in mijn hoofd hoor ik nu Michelle Pfeiffer in Grease II;'No ketchup!' Zij ziet dit als iets negatiefs, mij lijkt het juist iets goeds) en we gaan zitten. En ik eet. En ik vind 't lekker! En ik verbaas mezelf. En mijn verbaasde gezicht maakt Tye aan 't lachen.

I'm lovin' it!

Een paar dagen later eet ik mijn allereerste hamburger ever van de BBQ. Met flink veel sla en wat ui en kaas. Lekker hoor!

Wednesday, September 05, 2007

Jarig

Gisteren was Tye's nichtje Jordyn jarig. Ze werd zeven.
Vandaag is mijn moeder jarig. Ik zal maar niet zeggen hoe oud ze is geworden....

Als ik in Nederland was, dan zou ik vandaag bij mijn ouders langsgaan en mijn moeder en vader feliciteren. En een stukje taart eten. En als er nog meer visite zou komen dan zou ik die ook feliciteren met mijn moeder. En iedereen zou een cadeautje bij zich hebben. En de tafel zou vol staan met lekkere hapjes. En daar zou iedereen dan omheen zitten en iedereen zou kletsen en gezellig een drankje doen. En als je niet kunt komen maar de jarige toch wil feliciteren, dan stuur je een kaartje.

Hier heb ik al een jaar lang verjaardagen meegemaakt, maar ik heb nog niks van dit alles gezien. Taart wordt als toetje na 't avondeten geserveerd, dus de kans dat je dat als visite krijgt is klein. Of ze snijden een stukje voor je af en verpakken dat in alufolie, voor na jouw diner.

Je feliciteert alleen de jarige, want die is jarig, de rest van de familie, vrienden en buren hebben daar niks mee te maken.

Je geeft een cadeautje, maar daar moet ook een kaart bij zitten, ook al geef je de cadeautjes persoonlijk. En het liefst zit daar dan ook nog een button bij, zodat de jarige aan iederen kan laten zien dat 'ie jarig is.

Ik heb nog geen Happy Birthday hoeven zingen, laat staan dat er een hele reeks aan liedjes worden gezongen ('Tweeeeeee violen en een trommel en een fluit....') en uitgebreide familiefeestjes heb ik ook nog niet echt meegemaakt.

De cadeaus die gegeven worden bij verjaardagen zijn stukken kleiner dan die voor Kerst. Met Kerst krijg je een nieuwe fiets of een computerspel, voor je verjaardag een nieuwe trui en sokken.

Misschien is dit allemaal wel gewoon gebruikelijk binnen mijn schoonfamiie hoor, maar een echt gezellige verjaardag zoals ik die in Nederland gewend ben heb ik hier nog niet meegemaakt. Ik ben dan ook vast van plan om die traditie te verbreken!

Gefeliciteerd met je verjaardag, mam! En dus ook jullie, pap, zusjes, ooms, tantes, neefjes en nichtjes! Fijne dag vandaag!