Twee dagen Colchester

Tja, en daar sta je dan, op een camping. Gezellig! Gelukkig was het net opgehouden met (hard!) regenen, net boodschapjes gedaan, dus.. Tijd voor een BBQ!


De volgende dag zijn we naar het kasteel in Colchester geweest, gebouwd door de Romeinen. Maar eerst even een wandeling door de kasteeltuin, nu park. En daar voeren de kinderen geen duifjes, maar eekhoorntjes. Zo uit de hand! Ik kon ook erg dichtbij komen om foto's te maken. Als we er nog eens heen gaan wil ik ook wel een zakje nootjes...


En er was ook nog een berg leesvoer. Mijn zusje had een hele stapel oude Flairs en Viva's meegegeven!


Over een paar weken gaan we weer. We hebben er zin in!

Als je vijf bent --biiiijna zes-

en er staat een luchtkasteel in de tuin van je neefje, dan ga je natuurlijk niet luisteren naar je moeders gezeur over vieze sokken.

Onderweg

(En morgen gaan wij een nachtje op de camping slapen. In ons tentje. Nu maar hopen dat het droog blijft!)

Lego huis

Toen Eveline nog een Evelientje was, hadden we wel wat Lego in huis. Zo'n groene plaat en genoeg blokjes om een huis te bouwen. We hadden de kleine boompjes en wat wieltjes en poppetjes. Maar in mijn herinnering speelden we er niet zo heel veel mee.

Mijn buurjongetje had een hele Lego tafel op zijn slaapkamer. Elke nieuwe doos die uitkwam kreeg hij, en omdat zijn vader in het buitenland op zee zat, kreeg hij ook dozen die in Nederland nog niet in de winkels lagen. Hij heeft zelfs zijn spreekbeurt over Lego gedaan, en had Lego in Denemarken aangeschreven en had een hele doos met materiaal gekregen. Een zakje plastic bolletjes waar de blokjes van gemaakt werden, boekjes over de geschiedenis, vanalles. Erg indrukwekkend vonden wij toen, want dit was de eerste keer dat een klasgenootje een pakket had aangevraagd.

James May, een van de drie presentatoren van Top Gear, heeft vroeger vast ook heel veel met Lego gespeeld. Voor het nieuwe programma James May's Toy Stories wil hij een echt huis gaan bouwen van Lego blokjes, en daar dan een paar dagen in gaan wonen. Volgende week zaterdag mag je mee gaan bouwen, en als je nog wat Lego blokjes hebt, kun je die doneren.

Vraag me af of mijn oude buurjongen mee gaat bouwen...

Bang

Hij was er al toen wij nog onder de douche stonden. Druk zwaaiend met zijn armen, benen losgooien, hij had er zin in vandaag. Hij liep al zwaaiend en rekkend en strekkend richting laagste duikplank, terwijl wij voorzichtig het trappetje af gingen. Kkkkoud water!!

Terwijl ik rustig mijn baantjes trok, stond hij op de duikplank. Spring, spring, spring, hoger, hoger, en dan.. Nee, toch maar niet. En nog een keer, en nog een keer. Hij draaide zich om, zwaaide zijn armen nog eens los, klaar om een achterwaartse duik te nemen. En spring, en spring, en spriiiiing, en nee, toch maar niet.

Vijf-en-veeerrrrrr-tig minuten lang stond hij op die duikplank! I kid you not. En maar springen, springen, springen, en dan.. Nee, niet goed genoeg. Niet hoog genoeg? Ik heb geen idee. Maar hij dook niet.

Wij grapten nog tegen een meisje dat ook baantjes trok dat hij misschien wel heel erg bang voor water was. Dat moest haast wel, want anders zou je na een keer of wat warmspringen toch wel het water in gedoken zijn.

Maar toen stapte hij van de duikplank af, ging aan de kant van het water staan, en dook er in een keer in.

Hij was niet bang voor water, hij had gewoon hoogtevrees. En da's ook lastig, voor een duiker. Nog een geluk dat hij niet op de hoogste duikplank stond.

Ria

Ik moest een jaar of acht zijn geweest toen ik bij mijn buurmeisje thuis opeens de Dolly Dots 'ontdekte'. Zij was net iets ouder dan ik, en had een pick-up (jawel) op haar kamer. Wij dansten vrolijk de slaapkamer rond, en niet veel later werd het meidengroepje ook bij mij in de klas populair.

Op vrijdagmiddag mochten we 'een dansje doen' (of een toneelstukje) voor de rest van de klas, en heel wat woensdagmiddagen werden doorgebracht met oefenen. Ik wilde altijd Patty zijn, die was toch wel echt de leukste. Ik herinner me nog dat we heeeeel hard 'She's a liar' aan het oefenen waren, compleet met opklapstoeltjes, en fonetisch meebleren, met nauwelijks een idee waar het over ging. Ik mocht Patty zijn, dus had lekker veel om te playbacken. Dat ze later onuitstaanbaar zou worden in De Modepolitie had ik toen nog niet kunnen bedenken.

Later kwam er nog een tv-serie waarin alle meiden in een huis woonden, hun eigen poppetjes lagen in de winkels en uiteindelijk was er de film. Tegen die tijd was ik alweer afgehaakt en hadden de Dolly Dots posters op mijn slaapkamermuren plaatsgemaakt voor die van Bon Jovi en Bruce Springsteen.

Een tijdje terug hoorde ik op RTL Boulevard dat Ria Brieffies, samen met Angela Groothuizen de oudste Dolly Dot, longkanker had. Wat later kwam het bericht dat het iets beter met haar ging, voor zover dat kan met longkanker, en werd er niet veel meer over haar gezegd. Ze was bij haar gezin en de meiden van de groep kwamen ook regelmatig langs. En geen nieuws is goed nieuws, toch?

Net las ik Ria Brieffies gisteravond is overleden. Ze was pas 51.

Waar is de baas?

Omdat er geklaagd werd dat het zo rustig was hier...

* Ik ben een beetje Michael moe. Zeker nu al zijn singles en albums weer in de top zoveel komen en er geen dag voorbij gaat of er is weer 'breaking news' over MJ. Ik hoef niet te weten dat hij zonder hersenen in die kist lag, en dat de huidarts misschien wel de echte vader van de kinderen is.

* 26 baantjes! In een uurtje. Volgende week ga ik voor minstens 26 natuurlijk, maar ga proberen de 30 te halen. Moet alleen wel zorgen dat ik mijn handen niet weer overstrek, voelt zo raar de volgende dag, alsof er een snee zit van mijn middelvinger zo naar m'n pols. Auww!

* Ik heb het nog steeds niet op de schooluniformen die je hier ziet. De armzalige blauw of roze geblokte jurkjes zijn al erg, maar gisteren in 't zwembad zagen we meisjes met lange grijze jurkjes en een strohoedje! Allemaal! Echt te erg! De jongens zagen er dan wel weer leuk uit met een turquoise bloesje en grijs blazertje, maar dan weer die rare korte broekjes eronder... Ziet er niet uit.

* Mocht je 'Company of Liars' van Karen Maitland willen lezen, een roman over de pest in Engeland, dan zou ik zeggen.. Lamaar. Het duurde errrg lang voor ik er 'in' zat, en het einde is erg 'WTF??' Duss....

* Over boeken gesproken; Ik kan mijn Harry Potter and the half blood prince nergens vinden. Dan maar gewoon wachten tot woensdag.... (Hoewel, ik heb nog niet op zolder gekeken.......)

* Ik hoop dat het de komende weken straaaalend weer gaat worden hier op het eiland. Voor ons, maar ook voor mijn paps en mams die hier komen kamperen, en dan weer mijn zus en voor ons als wij richting Birmingham gaan om daar een weekje mee te gaan kamperen. Regen op het dak van de caravan klinkt dan wel heel leuk, maar ik heb toch liever een zonnetje. Maakt bbq'en net even wat gezelliger.