Fijne Koninginnedag!

Voor iedereen in 't vandaag vast heel zonnige Nederland: fijne Koninginnedag!
Ik heb mijn oranje tshirt aan, als ik schmink had zou ik ook een vlaggetje op m'n wang zetten...

Voor diegenen die nog naar een rommelmarkt gaan; ik ben nog op zoek naar houten armbanden om te beschilderen..... ;)

Toch geen spookradio

We hebben wat geks hartstikke normaals...

Toen wij de auto kochten, zat er alleen een cassette/radio in. Gelukkig konden we via Tyes vader, die handeld in tweedehands auto's, onze radio ruilen met de radio/cdspeler uit een andere auto. Maandenlang hebben we er geen problemen mee gehad, tot ongeveer een week geleden.

Tye vertelde me vandaag dat hij een week geleden de cd aanzette, en dat er iets begon te spelen dat hij niet kende, en al zeker niet erin had gedaan. Er zat namelijk een 'road rock' cd in met groepen als Europe en Toto. Niet dat boybandje wat hij hoorde. Een boyband waarvan hij de naam niet kent, dat liedjes zingt die hij nog nooit gehoord heeft.

Eigenlijk dacht ik dat hij een geintje maakte, tot ik het zelf hoorde...

De cdspeler speelde in plaats van Final Countdown als eerste nummer iets over een meisje dat 't zo leuk vond aan zee, en toen we op eject drukten wilde er niks uitkomen. Error. We hebben de cdspeler een paar keer uit en aan gezet, en toen we eindelijk dan wel Final Countdown hoorden, hebben we snel op eject gedrukt. Onze cd kwam er toen uit. Maar... bij het drukken op play hoorden we de boyband weer. Bij het drukken op eject kwam er 'no disc' op het scherm te staan. En toch speelde de cd! Een cd waar maar liefst 14 nummers op staan.

Bij thuiskomst hebben we de hele auto eens goed doorgezocht. Misschien zat er toch ergens een wisselaar verstopt. Maar er zat niks onder de chauffeursstoel, niets onder de bijrijdersstoel, niets achterin, niks in de katttenbak, we hebben voor de volledigheid ook onder de motorkap gekeken en daar zat natuurlijk ook niks...

Wie 't weet mag 't zeggen......

Update: Omdat het ons toch niet lekker zat, hebben we nog eens de hele auto doorzocht, en wat bleek... Er zit wel een cdwisselaar in! In de passsagiersstoel, en niet, zoals we dachten, eronder. Pfffffff.... En het bandje? The Kooks. Nu we weten dat er geen gespook aan te pas is gekomen is 't best een lekkere cd.....

Jarig

Hieperdepieperdepiep, mijn zusje Saskia is jarig!

Ik heb nog vage herinneringen van dat we haar uit het ziekenhuis hebben gehaald, in een witte auto en mama voorin met de baby. Maar dat kan ik ook zelf bedacht hebben.

Hoe dan ook, de zusjes vieren vandaag hun verjaardag in Amsterdam waar vandaag jarig zusje woont. Ik hoop vanmiddag even bij te kunnen kletsen op Skype.

Gefeliciteerd Saskia!

Virtuele kapper

Ga lekker achterover zitten met je koptelefoon op, maar wel met je ogen dicht, zodat het nog echter lijkt, deze virtuele knipbeurt.

Paaseieren

Hoewel Pasen alweer achter ons ligt, zijn er hier nog volop paaseieren te krijgen. En dan hebben we het niet over die lullige kleine eitjes zoals in Nederland, nee, paaseieren hier zijn ruim een (volwassen) hand vol, en vaak verpakt met een extra reep chocolade, Smarties, een Marsreep, andere snoepjes, boeken of een leuke Barbiecadeautje.

De neefjes en nichtjes hebben van iedereen een paasei gekregen. Van de ene opa en oma, van andere opa en zijn vriendin, van oma en haar man, van ons, van een tante... Tellend kwamen we tot zo'n 8 gigantische eieren per kind.

De koelkast bij Michelle ligt vol aangevreten eieren. Niemand weet meer welk ei van wie is, en al helemaal niet van wie ze 't hebben gekregen. Behalve Kat, die weet dat haar eieren roze of paars verpakt zijn, maar verder..... En er dan wel ruzie over maken natuurlijk! Moeders wordt er een beetje gek van. En dus heeft ze gedreigd er chocolate crispies van te maken als ze niet snel ophouden met dat geruzie.

Hoewel ik niet zo van de cornflakes ben, klinkt dit wel lekker! Misschien moeten wij dat met onze beschaafde twee eieren de man (plus grote reep en twee buisjes Smarties) ook maar doen....

Standaard

Een tijdje geleden heb ik gesolliciteerd bij een groot warenhuis hier.

Ik had een heel formulier online ingevuld, waarbij zelfs gevraagd werd naar mijn religieuze achtergrond (ik heb nog nooit zo'n keuzemenu gezien, wat een hoop!), welke nationaliteit ik had, of ik in aanraking ben geweest met de politie, wat mijn werkervaring was, daarna nog wat praktijkvragen, hoe ik bepaalde problemen zou oplossen, kortom, ze wilden nogal wat weten.

Een week of twee daarna werd ik gebeld. Of ik tijd had voor een telefonisch sollicitatiegesprek. Tuurlijk. Weer al die vragen. Mag ik werken in het VK, wist ik dat ik bepaalde religieuze kleding niet zou mogen dragen, ben ik met de politie in aanraking geweest, wat heb ik in het verleden gedaan, wanneer zou ik kunnen beginnen.. Al met al duurde het zo'n 20 minuten. Daarna kreeg ik de mededeling dat ik door de eerste ronde heen was, en of ik naar een groepssollicitatiegesprek zou willen komen.

Dat groepsgebeuren was ook nog heel wat. Na een voorstelrondje moesten we vertellen met wie we uit eten wilden. Ik ging maar direct als eerste, mijn naam werd dus ook als eerste genoteerd. Leek me handig, gezien de situatie. Ik zei dat ik met m'n ouders uit eten wilde, die had ik al zo lang niet gezien. Ik had wat vreemde blikken gekregen toen ik me voorstelde, dus ik dacht, ik vertel ze maar direct dat ik Nederlandse ben, hebben we dat ook weer gehad.
Toen moesten we 'een product verkopen' aan de rest van de groep. Een hele stapel spullen werd op tafel gegooid. En ik had de Playboy kerstlichtjes... Heel fijn. We moesten er ook nog 'iets aparts' mee doen, dus ik verzon dat je 't als mistletoe kon gebruiken, en omdat 't er twintig waren, wie weet wat je dan bij nummertje twintig doet, vast niet alleen een kusje.... Er werd om gelachen, het kwam er ook best goed uit vond ik, en toen was het tijd voor de volgende proef: 'Verkoop iets in de winkel.' We moesten dus 'de vloer op', en proberen klanten over te halen iets te kopen. Ik liep de lingerieafdeling op, en haalde een meisje over niet alleen een zwarte maar ook een roze sportbh te kopen, en heb een mevrouw geholpen met het zoeken naar strapless zwarte bh's. Ik vond dat al heel wat.
Daarna volgende het gesprek, een op een. Het werd een vlotte babbel, waarin ik duidelijk maakte dat ik zowel voor 't restaurant als voor de winkel beschikbaar wilde zijn, en dat ik flexibel ben in uren en dagen.

Ik ging met een goed gevoel naar huis. Het was allemaal hartstikke goed gegaan, ik had overal een leuk antwoord op gegeven, ik was spontaan, maakte oogcontact waar anderen dat niet deden, kwam goed uit m'n woorden, kortom, ik was tevreden.

Toen we terug kwamen van ons weekje in Nederland lag er een envelop van dat warenhuis op de mat. Brieven zijn geen goed teken. Als ze je willen hebben word je gebeld zodat je direct kunt afspreken...

En inderdaad, ik kreeg een heel standaard afwijzing. Standaard, omdat er werd geschreven dat ze helaas geen baan voor me hadden op dit moment maar dat ze mijn gegevens wel graag in hun bestand wilden houden. Standaard, omdat het getekend was door degene die 't gesprek had moeten leiden maar die ochtend ziek was, maar er wel in stond dat het zo leuk was geweest om me te ontmoeten. En vooral standaard, omdat de documentnaam onderaan de brief stond:

'rejection_afterinterview&hold.doc'

Misschien moet ik daar maar naar een kantoorbaantje solliciteren.

Eventjes terug

Zoals gezegd, waren we eventjes terug in Nederland. Ik kan je zeggen dat:

* Laterooms rules! Een sjieke kamer (met claustrofobische douche, maargoed), met in de gang een prachtig uitzicht op London, voor 1/3 van de prijs.

* Een boottochtje over de Thames best uit te houden is in een lekker voorjaarszonnetje. Het helpt ook als je gids een gevoel voor humor heeft. Beetje jammer is dan wel dat de gids op de terugweg te vaak naar de eerste gids heeft geluisterd en precies dezelfde grapjes maakt. Of zouden ze gewoon samen een boekje uit hun hoofd hebben geleerd?

* Kroketten errrrg lekker zijn! En bitterballen ook! En Tye denkt hetzelfde over frikandellen, maar dat ben ik dan weer niet met hem eens.

* Tye stiekem al meer Nederlands verstaat. Het komt dus goed!

* Dit wellicht ook komt door de wodka-avond met mijn vader en oom.

* Iedereen blij was met de cadeautjes. Nu hebben mijn nichtjes en zusjes en ik allemaal dezelfde lange ketting met hartje eraan. En nichtje zou haar paardentijdschrift zelfs mee naar school nemen.

* De Efteling nog leuker is als je er bent met iemand die er nog nooit is geweest en dus zijn ogen uit kijkt.

* De poffertjes daar wel heeeeeeel erg lekker zijn. Gelukkig hebben wij een (lichtgewicht!) poffertjespan gekocht en twee pakken mix.

* De Eurostar een prima manier van reizen is. Je merkt nauwelijks dat je de tunnel ingaat. Je oren ploppen een beetje, maar daar is 't dan wel weer mee gezegd. Twintig minuutjes, dan ben je al weer boven. Van London naar Brussel in 2,5 uurtjes, 't blijft ongelofelijk. En het schijnt dat ze volgend jaar naar een ander station verhuizen in London, zodat het nog maar 1 uur en 50 minuten gaat duren...

* De London Underground daarentegen een ramp is als je naar huis wilt en de Circle Line doet 't niet vanwege... Eh... Weet niet eens wat eigenlijk. We hebben een heel stuk lopen sjouwen door gangen die allemaal hetzelfde lijken, trap op trap af met onze zware tassen omdat de roltrappen het niet deden en er nergens een lift te vinden was. We waren dan ook blij in de trein naar huis te zitten...

* Een champignon curry met rijst met ananas en cashewnootjes dan ook wel verdiend was. Mjummmm...!

Jarig

Ik weet nog dat mijn moeder en ik voor in de auto zaten, mijn zusje met wat vriendinnetjes achterin. Een vriendinnetje vertelde dat ze een ongelukje was. Mijn zusje riep: 'Ik was een cadeautje!' En daar heeft ze gelijk in, ze is geboren op de 10e trouwdag van mijn ouders. Mijn moeder wil nooit meer een cadeautje waar ze zo hard voor moet werken...

Gefeliciteerd Charlotte, en gefeliciteerd pap en mam. En Charlotte, alvast veel plezier en sterkte tijdens je eerste (buitenlandse) schoolreis als juf.

Denkend aan Nederland mis ik

(behalve natuurlijk familie en vrienden)

Het brood. Ik weet niet waarom, maar brood smaakt hier anders. Het heeft een andere geur, een andere structuur, een andere nasmaak. Niet echt lekker. En daarom ben ik erg blij met de beschuiten die je hier dus toch kunt krijgen en crackers, en zo af en toe halen we een versgebakken tijgerbrood (ongesneden) bij de buurtsuper. Mjumm, zeker als 't nog warm is...

De melk. Ik heb hier alleen nog maar melk gedronken dat hetzelfde smaakt als 'lange flessen melk' in Nederland. Bleeeehhh! Geen wonder dat ze 't hier eigenlijk alleen in de thee doen.

De kroket en/of bitterbal, soms ook nog een beetje de kaassoufle. Ik ben niet zo van de vis of worst, al dan niet met een deeglaagje eromheen. En dus eet ik mijn frietjes zonder snack. Beetje kaal, al maakt een salade 't natuurlijk wel goed.

De strippenkaart. Ik vind de losse buskaartjes hier maar onhandig. Je krijgt een lange strook mee, en op de terugweg wordt daar dan een gaatje ingeboord. Je moet dus wel zorgen dat je kleingeld op zak hebt, want het principe van van te voren betalen en dan al naar gelang het gebruik afstempelen kennen ze hier niet.

De HEMA. Zeker toen ik hier nog maar net woonde kwam 't vaak voor dat ik dacht 'Dat kunnen we wel even bij de HEMA.. Oh, wacht..' Er is hier niet echt een winkel die vergelijkbaar is met de HEMA, niet in kwaliteit, niet in aanbod en zeker niet in prijsklasse.

De fiets. Ze zijn er wel hoor, fietsers, maar dat zijn dan of jongeren die halsbrekende toeren uithalen, of ouderen met reflecterend hesje en helm. Ze zijn of waaghalzen of gewoon oerstom, mensen die hier op de fiets naar 't werk of school gaan. Engeland is niet op fietsers berekend. Ik heb hier nog geen fietspad ontdekt en met al die heuvels trap je je ook een ongeluk. En toch mis ik het, om even op de fiets te springen in plaats van een end te lopen naar de huisarts, of de Tesco. Maar om nou zelf zo'n reflecterend hesje aan te trekken en een helm op te zetten....? Neuh..

Verschillende smaakjes thee. In de supermarkten kun je heus wel kaneelthee en rooibos en groene thee en weet ik veel wat voor smaakjes nog meer kopen, maar als je ergens iets gaat drinken, zul je geen doos met verschillende smaakjes aangeboden krijgen. Ook als je bij iemand op bezoek gaat is een kopje thee de standaard zwarte engelse thee. Bitter en saai. Vandaar dus die melk...

Over twee een nachtjes slapen gaan we met de trein van London. Daar slapen we in 't City Inn Westminster hotel (lang leve Laterooms.com waar je hotelkamers heel goedkoop kunt boeken, ook als ze normaal gesproken vreselijk duur zijn.) En dan gaan we vrijdag met de trein van London naar Nederland. We hebben er zo'n zin in! En helemaal nu ik ook nog eens las dat 't misschien wel 19 graden gaat worden! Wie weet komen we met een lekker kleurtje terug...

1 april

1 april, kikker in je bil, of, zoals ze hier zeggen.. 'pinch, punch, first day of the month... No returns!'

Stelletje agressievelingen, die Britten.